Duik in Azie (Hoi An, Nha Trang, Dalat, Saigon)
Vietnam | 06 Juli 2007 | 15:26:59
Meer foto's klik hier
 
Deze keer een lang verhaal met veel foto's, omdat we al een tijdje niets geplaatst hebben. Vietnam is een heel groot land als je het in 3,5 week wilt zien en volledig per bus van noord naar zuid reist. Als je efficiënt en goedkoop leuke dingen wilt zien zijn de toeristentours een goede oplossing. Helaas bestaat deze manier van sightseeing vaak uit lange busritjes en dan 25 tot 45 minuten per site, om dan weer 2,5 uur verder te rijden naar de volgende attractie. Maar de sights overslaan is ook zo zonde nu we er toch zijn, en zelf gaan is vrijwel onmogelijk of heel duur. We zijn nu net aangekomen in Cambodja waar we hopen weer wat meer onze eigen plan en tempo te kunnen volgen.

Hoi An
20 juni 2007. Na de drukte en hitte van Noord Vietnam zijn we erg toe aan een hotel met zwembad en ontbijt, al zijn de hotelkamers zowiezo erg luxe in Vietnam. Altijd een tv, warme douche en airco voor niet zo veel geld. Hoi An is gelegen aan een diepe riviermonding en van oorsprong met zijn oude houten huisjes al een handelsstad.

Het is dat gebleven, maar nu in maat kleding voor heel weinig geld. De straten zitten vol met winkels die kleren of schoenen verkopen. Ook wij kunnen ons niet inhouden. Ze hebben een aantal voorbeeld kleren hangen maar je mag ook in een soort Wehkamp catalogus zoeken wat je mooi vindt en dan maken ze dat na. Op die manier winkelen valt nog niet mee, welke kleur wil je? Hoe lang moet het jasje zijn? Los model of iets strakker? uuuhhh... Gemiddeld kun je binnen 8 uur terugkomen om te passen en binnen 12 uur heb je dan een volledig aangemeten kostuum. Jessica's jurk, die we naar eigen ontwerp hebben laten maken, is een vreselijke soepjurk geworden. De pakken voor Jessica, broeken en blouses voor Reindert zijn gelukkig prachtig en nu met de post (aankomst over 3-6 maanden) richting Nederland. We hebben naar tevredenheid laten maken bij BeBe fashion, nadat we eerst 2 andere shops hadden geprobeerd die toch niet echt kwaliteit afleverden

Dichtbij Hoi An is het complex My Son, de voormalige hoofdstad van de vroegere Cham beschaving, welke van de tweede tot de dertiende eeuw over Centraal Vietnam heerste. Helaas is een groot deel van de 70 oorspronkelijke hindoeïstische tempels verwoest en overwoekerd met jungle, en de Amerikanen zijn langs geweest met bommen om de verwoesting compleet te maken. Toch vinden wij wat er nog staat wel heel bijzonder. De gebouwen zijn van baksteen maar er is geen cement gebruikt tussen de stenen en er zijn allerlei beelden uitgehakt uit de gemetselde muren.

We missen inmiddels wel om zelf te kunnen koken dus tijd voor een kookcursus! We kiezen van de kaart van het restaurant een aantal gerechten uit die we samen met de kok zullen maken. Als we de volgende dag terugkomen liggen alle ingrediënten kant en klaar gesneden en schoongemaakt klaar, maar dat is niet zoals we het ons hadden voorgesteld en na wat gezeur mogen we toch alles zelf doen. We maken krab gestoomd in bier, pijlinktvis, lotus salade en loempia's.

Nha Thrang
Nha Trang is het zon en strand paradijs van Vietnam, waar je bovendien ook goed en goedkoop kan duiken. Als we hier aankomen na weer een slopende nacht in een open-tour bus zoeken we eerst een hotelkamer waar we de hele ochtend uitslapen. Ons reisprogramma laat niet zo veel speling toe, dus 's middag gooien we ons direct op het sightseeing. We huren eindelijk een motorbike, na dit elke keer te hebben uitgesteld, om zelf naar het Oceanografisch instituut bij de haven te gaan. De aquaria zijn er wel leuk maar de echte attractie is hier de sterk water collectie. Deze is open voor het publiek en er zijn 3 hele grote rekken met krabben. Reindert doet zijn best veel foto's te maken om de soorten die we nog gaan zien van een Latijnse naam te kunnen voorzien. Helaas is de helft van de etiketjes onleesbaar geworden... Een leuke verrassing tussen alle potten is de Blaasjeskrab, Hemigrapsus sanguineus die inmiddels ook in Nederland te zien is. De collectie postzegels van over de hele wereld met krabben en kreeften, en allerlei oude Russische en Amerikaanse instrumenten maken het compleet. We crossen op de brommert door het drukke verkeer naar de andere kant van de stad waar we de Po Nagor Cham tempel en de Long Son pagoda bezoeken, en boeken ook nog even een duiktripje voor de volgende dag. 's Avonds dineren we luxe in een goed restaurant en drinken voor het eerst deze reis een fles Franse wijn leeg. Genieten!

Duik in Azië
De volgende twee dagen gaan we onze eerste duiken in Azie maken en de naam van onze site eer aan doen. Met een duikschool in de buurt van ons hotel gaan we naar Hon Mun eiland, twee duiken inclusief al het materiaal kosten slechts 30$, spotgoedkoop! Na Egypte valt het duiken hier eigenlijk flink tegen, slecht zicht (5-7m) en niet zo veel te zien. Maar na de eerste duik passen we onze duikinstelling weer aan zoals we duiken in Nederland, dus rustig zoeken naar leuke visjes en krabbetjes in holen en onder stenen, ipv simpelweg rondkijken. De duiken zijn ook vrij ondiep, de eerste dag duiken we de eerste duik naar 16m en de tweede naar 10, de tweede dag blijven we zelfs op 12 respectievelijk 9 meter. Vooral de tweede dag zien we toch erg veel leuke dingen, en vinden we ook onze eerste tropische Porseleinkrabbetjes (Neopetrolisthes maculosus) die hier in de grote anemonen wonen. Ook een hele school met piepkleine meervalletjes is erg gaaf en de grote hoeveelheden met prachtig gekleurde naaktslakken. De laatste duik zijn we zo lekker aan het rondkijken dat we onze divemaster ongeveer 6 keer verliezen, maar de helft van de tijd heeft hij dit zelf niet echt door. We genieten van deze duik en blijven dan ook meer dan een uur onder water. Na het duiken heeft Jessica last van tintelingen in haar vingers die niet over gaan. Dit kan een indicatie zijn voor een deco-ongeval dus nemen we het zekere voor het onzekere en bezoeken het ziekenhuis voor zuurstof en rusten een aantal dagen uit.

Dalat
Onderweg naar Dalat (28 juni 2007) wordt het al een stuk koeler in de bus. We klimmen langzaam omhoog en genieten van de frisse lucht in de bergen die we toch erg vaak missen. In Dalat zelf is het gezonde gevoel meteen weg, motorbikes hebben moeite met omhoog rijden en produceren een grote hoeveelheid extra luchtvervuiling. Het is een gek gezicht, iedereen heeft een jas aan en dat is nodig ook want het is niet meer dan 18 graden. We zijn toch al flink aan de warmte gewend blijkbaar, maar slapen onder een dik dekbed voelt wel erg lekker. We zijn redelijk moe alle twee, van het reizen in vol tempo, alle indrukken, de andere cultuur en het duiken. Dus we hebben eigenlijk niet gedaan wat de meeste mensen hier doen (watervallen bezoeken, wandelen, met moterbike omgeving bekijken). Je kunt ook niet alles doen tenslotte. We genieten wel van de markt met de groentes die in Nederland het ook goed doen: aardbeien, tomaten en sla. Bij het meer met zwanenbootjes zien we heel veel vliegers, een favoriet speelgoed van Vietnamezen.

Saigon / Ho Chi Minh City
De busrit van Dalat naar Saigon is overdag en niet al te lang, en bovendien hebben we lekker veel ruimte in de bus. De rit is gaat door uitgestrekte koffie- en thee plantages in de bergen rond Dalat, en vervolgens zien we veel fruitbomen (doerian, jackfruit, lichees, rambutan) en rubberplantages. Hoe dichter we bij Saigon komen hoe drukker het wordt. Staan een uur in de file omdat vlak voor ons een motorrijder is doodgereden. Het slachtoffer ligt nog steeds op straat, weleenswaar half onder een kleed maar de politie schijnt niet echt iets te doen. Locals steken wel bossen met wierrook erom heen aan.

Saigon heet tegenwoordig natuurlijk Ho Chi Minh City, maar door de locals, en vooral de Zuid Vietnamezen wordt het nog altijd Saigon genoemd. Het eten ons backpackers district is erg westers georienteerd, en niet alleen dat, het smaakt voor het eerst ook weer echt westers. Lekkere hamburgers, uitstekende pizza's en tagiatelli en salades gemaakt met olijfolie! Mmmm!
In Saigon kunnen we er niet omheen ons meer in de oorlog te verdiepen door het War remnant museum te bezoeken, en het Reunification palace. Beiden zijn interessant om te zien, maar in beiden is ook duidelijk de invloed van de regering en haar socialistise propaganda te merken. Zo hebben ze in het War remnants museum een speciale ruimte met allerlei protestposters van over de hele wereld tegen de oorlog in Vietnam. De caption hier is: "bewijs van steun voor de Noord-Vietnamezen" Het militaire materiaal op display buiten wordt net grondig onderhouden. Alles is opnieuw opgeschilderd, en de originele teksten op de bommen en vliegtuigen worden met veel preciesie weer overgeschilderd, soms wel op een andere plaats dan waar het origineel stond.

Tours rond Saigon
Wederom ook in Saigon weinig tijd om alles rustig te bekijken, dus we boeken de laatste twee dagen een tour. Eerst naar de Cao Dai Holy tempel. Cao Dai is een geloof dat is gedestilleerd uit Boeddisme, Conficianisme, Taoisme, Christendom en Geestenverering. Heel belangrijk zijn ook de seances voor contact met de geesten van overleden personen en de "messiassen" van het geloof, onder andere Jeanne d'Arc en Victor Hugo. Zowiezo vinden ze in Vietnam het leuk geloven uit te vinden, zo heeft ook enige tijd het Kokosnootgeloof bestaan, met aan het hoofd de kokosnoot monnik. Volgens onze gids bestaat het nu niet meer omdat een idee was dat alleen kokosnoten eten genoeg zou zijn, en dat er nu geen volgelingen meer zijn omdat ze daardoor te verzwakt waren geworden. De Holy See is zeer kleurrijk en kan zonder problemen vreselijk kitsch genoemd worden. Dit is de   belangrijkste tempel voor dit geloof (vergelijk met Vaticaan) wat op dit moment zo'n 3 miljoen volgers heeft, de meeste in Vietnam zelf.

's Middags staat een bezoek aan de Vietcong tunnels bij Cu Chi op het programma. We krijgen door onze gids van alles uitgelegd, en het wordt langzamerhand duidelijk dat hij tijdens de oorlog aan de andere kant vocht. Zo wijst hij een lokale gids aan die wel een "echte communist" was. Later in de bus terug verteld hij dat hij op drie plekken gelegerd is geweest met het Zuid-Vietnamese leger en dat hij na de oorlog dan ook een tijd in een heropvoedingskamp heeft gezeten. Nog steeds is het voor hem onmogelijk een baan bij de overheid te krijgen. De tunnels zelf zijn inderdaad een knap stukje graafwerk, en vooral de grote hoeveelheid zeer soldaatonvriendelijke vallen die tentoongesteld staan maken indruk (de meesten bevatten een hoop scherpe metalen pinnen zo geconstrueerd dat ze bij het in de val trappen op allerlei verschillende manieren door het lichaam heen dringen). Ook schieten we nog even met een AK47, welke overigens niet echt soepel werkt en na elke tweede kogel vast blijft zitten. Het is keihard gaan regenen, dus al vrij snel word het bezoek afgebroken en reizen we terug naar Saigon.

Mekong Delta
Eigenlijk zijn we de tours zat en hebben we niet meer zo veel tijd, maar we willen toch wel graag de Mekong Delta zien. De rivier die we als eerste al in Laos tegen komen komt hier na heel vaak te zijn gesplitst in zee uit. Dit gebied heeft hele rijke landbouwgronden en er wonen dan ook veel mensen. Met een boot kruisen we een aantal armen van de Mekong en zien een drijvende markt waar men laat zien wat ze verkopen door een product aan een bamboe stok te hangen. De boten hebben ogen om slangen en krokodillen af te schikken. We varen door een gedeelte met mangroven naar een dorp waar we slangenwijn (rijstwiskey met slang en schorpioenen erin) proeven en ze verschillende snoepjes maken zoals coconut candy en rijstwafels. Zelf hebben we een aantal jaar geleden nog in een rijstwafelfabriek gewerkt maar hier gaat dat zonder machines toch wel iets anders. Bij de lunchplek staan fietsen klaar om het eiland waar we zijn zelf te verkennen. We genieten met volle teugen van deze laatste tourdag per boot die wordt afgesloten met een stuk in een roeibootkano. Teruggekomen in Saigon gaan we vroeg naar bed want de volgende ochtend om 5.30 uur vertrekt de bus naar Cambodja, onze eerste bestemming is daar Shianoukville, aan de zuidkust met veelbelovende stranden!
 
bewerk | verstuur | kopieer

weer een mooi verhaal waardoor ik er steeds meer zin in krijg om jullie op te komen zoeken. gelukkig gaat het snel gebeuren nog iets meer dan een week en ik zie jullie weer in levende lijfe!
 
tot snel roos

  door: roosmarijn 2007-07-07 11:16:19

Lieve mensen,
 
Oei, tintelingen in de vingers, zuurstof in het ziekenhuis...klinkt allemaal niet fijn. Ik ben dan ook erg blij voor jullie dat Jessica er geen nare gevolgen aan over heeft gehouden, dat hoop ik dan teminste.  Dapper en goed besluit trouwens om even langs het ziekenhuis te gaan. Je weet het gewoon nooit. Veiligheid staat voorop, leren ze me hier bij Shell. De rest komt later wel. Ik moet hier zelfs braaf de leuning van de trap (verplicht) vasthouden.
 
Wat ik overigens jammer vind voor jullie is het gehaaste karakter van dit gedeeltje van jullie reis. Je ziet natuurlijk wel erg veel op deze manier, maar ik heb de laatste jaren geleerd dat ik dan liever wat minder zie, dan dat ik echt moet haasten. Hoop voor jullie dat jullie wel in staat zijn echt te genieten.
 
Met vriendelijke groet,
 
Rudolf Wessels

  door: rudolf wessels 2007-07-09 11:13:11

Hoi Jessica,
 
Nou het is niet mis wat jullie allemaal beleven! Fantastisch zo'n reis. Maar wel vermoeiend zo te lezen. Hoop dat jullie wat tijd vinden om van wat strandrust te genieten.
 
Groeten,
Jacqueline van Balen
 
 

  door: Jacqueline van Balen 2007-07-23 16:18:12

In verband met de migratie naar een nieuw platform is het niet meer mogelijk reacties te geven op dit log. De beheerder van deze blog kan de verhuizing naar Mijndomein.nl in gang zetten waarna het,zodra de verhuizing voltooid is, weer mogelijk wordt om te reageren.

eXTReMe Tracker
Home   weblog sinds: 2006-12-04

Ontwikkeld door punt.nl en gehost door mijndomein.nl. Problemen met de inhoud van deze log? Klik hier.