Herkenning
Het rugschild is ongeveer vierkant, met drie tanden aan de zijkant en een brede, mediaan licht concave rand tussen de ogen. Op de scharen van de mannetjes bevind zich een bolle, lederachtige blaas aan de basis van de beweegbare vinger. De scharen van het mannetje zijn groter dan die van het vrouwtje. Het rugschild is bruinrood tot bijna zwart gespikkeld op een lichte, gelige achtergrond. Door locale verschillen in dichtheid van de bruinrode spikkels bevat het rugschild een duidelijk symmetrisch vlekkenpatroon.

Hoewel de Blaasjeskrab in eerste instantie veel lijkt op de Penseelkrab (Hemigrapsus takanoi) zijn er een aantal eenvoudige kenmerken om ze uit elkaar te houden. Wat als eerste opvalt is het kleurverschil. H. takanoi is min of meer effen bruingroen, met soms witte vlekken. H. sanguineus is roodbruin tot zeer donkerrood, met een duidelijk symmetrisch vlekkenpatroon op het rugschild en opvallende lichte en donkere banden over de looppoten. De Blaasjeskrab kan bovendien een rugschildbreedte bereiken die een centimeter groter is dan de Penseelkrab (~45 mm voor H. sanguineus, ~35 mm voor H. takanoi). Een ander duidelijk verschil zijn de vlekken op de scharen. H. sanguineus heeft een vele duidelijke, opvallende rode vlekken op de scharen. De scharen van H. takanoi bevatten veel minder en ook veel kleinere vlekken. De mannetjes van H. sanguineus hebben een lederachtige blaas op de scharen, terwijl de mannetjes van H. penicillatus en stevige pluk penseelachtig haar op de scharen hebben. Naast deze makkelijk waarneembare verschillen is onderscheid tussen beide soorten met zekerheid vast te stellen door te kijken naar de infra-orbitale regio. Dit is de regio van de voorkant van het rugschild onder de ogen. Deze is het beste te zien door de krab op de rug te leggen. Het gaat specifiek om de hier aanwezige kromme richel die begint onder de ogen en parallel aan de voorrand naar de zijkant van het rugschild loopt. Deze richel is bij H. sanguineus vrij regelmatig, en als deze met een loep wordt bekeken is te zien dat er een regelmatig patroon van dwars streepjes op deze richel aanwezig is. Bij H. penicillatus is deze richel niet regelmatig maar op verscheidene plaatsen ingesnoerd en ingedeukt, en bij 10x vergroting is ook te zien dat de dwars streepjes niet regelmatig aanwezig zijn.

Habitat, biologie/ecologie, voorkomen en verspreiding.
Een soort van getijdegebieden, vooral hoog in de getijdezone. In Nederland voor het eerst waargenomen in 1999. Er zijn toen 2 exemplaren gevonden in de Oosterschelde. Daarna is het dier een tijd lang niet gezien. In 2003 werd er een kleine populatie ontdekt op de pier van Hoek van Holland. In 2004 zijn er waarnemingen bekend van een groot aantal plaatsen in de westelijke Oosterschelde (April-Oktober 2004), de pier van Hoek van Holland (januari-juni 2004), op Texel (juli 2004) onder aan de dijk bij het NIOZ en Den Helder (Oktober 2004). In de zomer van 2005 gevonden op Terschelling, en in januari 2006 gevonden op Vlieland. Tegenwoordig algemeen, vooral bovenin de getijdezone tussen de steenstort onderaan dijken.

Meer foto's van de blaasjeskrab
Artikel over de eerste vonst van de blaasjeskrab op het Nederlandse strand