Helft van onze tijd in het vagevuur kwijt!
Spanje | 28 April 2007 | 20:13:45
Onze tassen worden dinsdag 17 april voor 2 euro naar het volgende dorp gebracht zodat wij lastvrij kunnen genieten van de pittige bergen die we vandaag gaan beklimmen. Volgens ons boekje is de route langs de weg heel gevaarlijk de alternatieve route wordt de camino duro genoemd. Er staat zelfs op de muur gekalkt: Solo per peregrinos buen caminantes. Een hele zware klim dus. Van boven af zien we dat de gevaarlijke weg is veranderd in een prima voetpad langs de weg, maar ja nu zijn we al naar boven geklommen!

Alles is hier in bloei de route loopt een groot deel door tamme kastanje bossen, verder zien we brem, heide, orchideeën, lavendel en zonneroosjes. samen eten
's Avonds komen we aan in Ruitelan (20 km lopen) waar onze tassen zijn aangekomen en we eten samen met de andere pelgrims wat de pot schaft, spaghetti! De Spanjaarden gaan nog voor een kop koffie naar de bar in dit dorpje en vragen ons mee voor koffie met een Orugo (spreek uit joegel). Even later wordt de gitaar en het zangboek gehaald en nieuwe vrienden zijn gemaakt.




WoePallazonsdag gaan we echt de bergen in die starten met een 4 uur durende klim naar O' Cebreiro, hier verlaten we ook de provincie Leon en gaan Galicie binnen. Vanaf nu staat er elke 500 meter een kilometer paaltje. In Galicie woonden ze vroeger in Pallazo huizen (zoals op de foto). Als we aankomen in Fonfria dan vraagt de vrouw of we een stapelbed willen of een eigen kamer met 2 persoonsbed. Dat is niet lang twijfelen! Heerlijk een eigen douche en een nachtje geen gesnurk. 's Avonds eten we met de Spanjaarden, Italianen en Patricia weer gezamenlijk in een gerestaureerde Pallazo en drinken we net als de Spanjaarden wijn met 7-up erdoor heen omdat de goedkope wijn anders niet erg lekker is.

Donderdag 19-04 Fonfria - Calvor (23 km). Galicie is een hele andere provincie we lopen door heel veel kleine dorpjes met veel kleine veehouderijen en rondlopende kippen. Regelmatig worden de koeien de dorpsstraat in gestuurd en moeten we opzij springen om ze er door te laten. Ook liggen er heel veel hondjes op ons te wachten, de meesten hebben al een schop gehad dus doen niets meer tegen pelgrims. Als het zonnetje schijnt slapen ze en gaat alleen een oogje open maar Jessica blijft goed opletten en dicht naast Reindert lopen. Jessica voelt zich behoorlijk ziek vandaag en we hopen dan ook een bus te kunnen vinden in Triacastela. Helaas blijkt die maar 2 keer per week te gaan en krijgen we manjana te horen. Een muziekje op de Ipod en samen liedjes zingen helpt. Galicie is heel groen omdat het er vaak regent zo ook vandaag 1,5 uur. Toch niet voor niets die regenkleding mee!

Vrijdag 20-04, Calvor - Portomarin. We moeten 27,5 km lopen vandaag dus doen het rustig aan. Voor het eerst zien we ook groepen jongeren op de route die zijn begonnen in Sarria (110 km voor het einde, net genoeg om een Compostela te krijgen). Het laatste stuk is ons water op en het is weer heel erg heet vandaag met weinig schaduw. We stoppen in Portomarin, een stadje dat gedeeltelijk is herbouwd nadat het oude is verdwenen in het stuwmeer. Aangekomen over de brug komen we de stad binnen door een hoge trap naar een poort waar Jessica neerstort en zonder water geen stap meer zet. Reindert is gelukkig zo lief wat water in de stad te gaan kopen. We verheugen ons erop veel van de Camino vrienden weer te zien omdat dit een voor iedereen logische plek is te overnachten.

Zaterdag 21-04 van Portomarin naar Palas del Rei: een vrij saaie route veel over asfalt vandaag. De eerste week hadden we spierpijntjes die na een avond slapen weer over gingen. Nu beginnen onze voeten zeer te doen aan de banden en pezen en dit herstelt helaas niet meer gedurende de trip. Vergeleken met onze mede wandelaars valt het heel erg mee bij ons. Wij hebben geen blaren en maar weinig voet- en loop problemen maar toch is het wel zwaar en pijnlijk elke dag.

Zondag 22-04 lopen we naar Ribadiso, een tripje van 25 km. Het is goed dat we rustig zijn begonnen qua afstanden, de laatste dagen lopen we flinke stukken en we merken dat we beter getraind zijn. Toch zien we nog niet zo de zin in van elke dag weer wandelen en pijn hebben maar het aankomen in de herberg met veel gezellige mensen is heel leuk. Na een douche en een paar olijfjes met een biertje erbij gaat het al weer stukken beter. We koken veel ons eigen potje en dat geeft soms nog een beetje een huiselijk gevoel.

De een na laatste etappe vandaag richting Pedrouzo, de nog te lopen afstand op de paaltjes begint nu echt steeds kleiner te worden. Het einde is in zicht. In het gebied waar we nu zijn staan veel eucalyptus bomen. Klimmen en dalen door heuvels, langs beekjes over bruggetjes. We slapen voor het laatst in een gemeentelijke herberg die hier in Galicie gratis zijn. Ze doen heel Oost europees aan. In 1993 neergezet om grote hoeveelheden pelgrims op te bergen en te laten slapen maar de gezelligheid, toiletpapier, douchedeuren, schone lakens en een leuke gastheer of gastvrouw zijn ze vergeten. Heel anders dan in de provincie Leon waar alles heel schoon, goed onderhouden en prettig was.
    
 
Dinsdag 24 april komen we aan (een dagje eerder als gepland) in Santiago. We hebben het gehaald!!  En zoals altijd in Santiago begint het te motregenen en dit stopt de komende dagen niet meer. We halen onze Compostela op, het bewijs dat we de helft van onze uren in het vagevuur hebben afgekocht! Dat kan nooit kwaad natuurlijk.
 
       
 
De kathedraal is heel mooi, heel anders als we ons hadden voorgesteld. Hij is helemaal begroeid met planten en heeft iets weg van een Maja tempel. Santiago is vooral ook een studenten stad en ze zijn hier zo gewend aan dat er elke dag pelgrims arriveren dat niemand meer op of om kijkt. In de dorpjes onderweg zag je wat oude mensen maar vooral veel pelgrims dat is hier wel anders. We vinden een kamer met balkonnetje om de komende twee nachten te kunnen blijven slapen.

Reindert verlekkert zich aan alle etalages met krabben en kreeften erin en we lopen wat rond in de stad. Eigenlijk zijn we het lopen goed zat en hebben onze benen en voeten ook echt geen zin meer in slenteren dus rusten we ook veel uit op de kamer.
 
25 april gaan we om 12.00 naar de pelgrims mis in de kathedraal waar ook wordt voorgelezen dat twee pelgrims uit Holanda gestart in Leon zijn gearriveerd. Het vat met wierrook wordt rondgeslingerd, tranen bij een aantal pelgrims en vooral een niet te begrijpen Spaanse mis.

    

    
 
We zeggen gedag tegen een deel van de mensen die we hebben ontmoet en eten 's avonds tapas in een restaurant. Een jonge sepia is een van de gerechtjes die we krijgen, heel lekker.

    
bewerk | verstuur | kopieer

In verband met de migratie naar een nieuw platform is het niet meer mogelijk reacties te geven op dit log. De beheerder van deze blog kan de verhuizing naar Mijndomein.nl in gang zetten waarna het,zodra de verhuizing voltooid is, weer mogelijk wordt om te reageren.

eXTReMe Tracker
Home   weblog sinds: 2006-12-04

Ontwikkeld door punt.nl en gehost door mijndomein.nl. Problemen met de inhoud van deze log? Klik hier.